Nie chcą ścigać zbrodniarzy

Instytut Pamięci Narodowej dotychczas nie podjął - mimo wcześniejszych zapewnień jego przedstawicieli - śledztwa przeciwko osobom, które wzięły udział w mordzie sądowym na legendarnym przywódcy Armii Krajowej gen. Auguście Fieldorfie "Nilu". Nikt z prokuratorów, sędziów czy ławników nie poniósł za to odpowiedzialności. Od wielu lat bezskutecznie o sprawiedliwość walczy córka generała, która skierowała ostatnio w tej sprawie list otwarty do IPN.

W piśmie do kierownictwa Instytutu Pamięci Narodowej Maria Fieldorf-Czarska wyraża dezaprobatę wobec postępowania Instytutu. Mimo jej starań i oczekiwań IPN nie podjął śledztwa wobec wszystkich osób, które brały udział w mordzie sądowym na jej ojcu gen. Auguście Fieldorfie "Nilu", odmawiając wznowienia śledztwa umorzonego przez sąd powszechny. Obecnie w Polsce żyją jeszcze 3 osoby uwikłane w zbrodnię na gen. Fieldorfie: prokurator Alicja Graff, wicedyrektor Departamentu Sądowego w Prokuraturze Generalnej w Warszawie, Kazimierz Górski, śledczy Urzędu Bezpieczeństwa, oraz Witold Gatner, prokurator obecny przy egzekucji. Ponadto córkom bohaterskiego generała odmówiono również statusu osób pokrzywdzonych w rozumieniu ustawy o IPN. Stało się to, mimo iż przez wiele lat były one obserwowane przez komunistyczną bezpiekę. Zaraz po aresztowaniu ich ojca zrobiono u nich w domu tzw. kocioł, a jeszcze w 1976 r. SB chciało dokonać rewizji w ich mieszkaniu. Nie otrzymały również nazwisk informatorów, którzy donosili na ich ojca. W otoczeniu generała działali agenci komunistycznej bezpieki. Wiadomo, że do aresztowania "Nila" w znacznym stopniu przyczynił się agent o kryptonimie "Arnold". Nie są znane jego dane, ale przypuszczalnie był to ktoś bliski.

W sprawie listu otwartego IPN miał wydać specjalne oświadczenie, jak zapewniał w rozmowie z nami Jan Stanisław Ciechanowski, rzecznik prasowy Instytutu. Jednak w odpowiedzi na nasze wielokrotne zapytania słyszeliśmy, że należy jeszcze zaczekać. - I chyba nie będzie odpowiedzi - skomentowała całą sprawę Maria Fieldorf-Czarska, dodając, że czuje się bezsilna i zniechęcona postawą sądów i IPN. - Myślałam, że jakoś doprowadzę do skazania winnych czy znajdę miejsce pochowania ojca, ale nic nie załatwiłam. I tak odejdę z tego świata - stwierdziła smutno córka "Nila". Powiedziała, że w porównaniu z latami 50. w polskim wymiarze sprawiedliwości nic się nie zmieniło. - Pisałam do Suchockiej, pisałam, jak Kaczyński był ministrem, i nic - podkreśliła. - To są ludzie Okrągłego Stołu i absolutnie nic nie zrobią, chyba że to się rozwali i udowodnią im wszystko - dodała. Maria Fieldorf-Czarska powiedziała również, że rozważa wystąpienie o cofnięcie nazwania jednej z sal gdańskiego oddziału IPN imieniem jej ojca: - Miałam ich za przyjaciół, a okazało się, że jest inaczej.

O bataliach sądowych córki "Nila" powstał nawet w 2002 r. film autorstwa Aliny Czerniakowskiej, ale na jego emisję nie zgodziła się TVP.

Śledztwo w sprawie mordu sądowego na gen. Fieldorfie zostało wszczęte w 1992 r. przez poprzednika IPN - Główną Komisję Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. Objęło ono wszystkie osoby, które w latach 1950-1952 zaangażowane były w sprawę gen. "Nila". Byli to przede wszystkim prokuratorzy: Naczelnej Prokuratury Wojskowej - Helena Wolińska, Prokuratury Generalnej - Benjamin Wajsblech i Paulina Kern, sędzia Sądu Wojewódzkiego Maria Górowska i dwóch ławników - Bronisław Malinowski i Mieczysław Szymański, oraz sędziowie orzekający w Sądzie Najwyższym - Emil Merz, Gustaw Auscaler i Igor Andrejew. W trakcie śledztwa okazało się, że podejrzani albo już nie żyją, albo zmarli w trakcie postępowania. Akt oskarżenia udało się sformułować jedynie wobec Wolińskiej i Górowskiej. W drugim przypadku wyznaczonemu już terminowi rozprawy przeszkodziła choroba byłej sędzi, a w końcu jej śmierć w 1998 r. Ostatecznie sąd umorzył sprawę, stwierdzając, że oprawcy działali zgodnie z obowiązującym wówczas - stalinowskim - prawem.

Obecnie IPN prowadzi jedynie postępowanie przeciwko prokurator Helenie Wolińskiej-Brus oskarżonej o bezprawne pozbawienie wolności gen. "Nila". Do Wielkiej Brytanii, gdzie od 1968 r. ona przebywa, trafiły już dwa wnioski ekstradycyjne, ale sprawa od trzech lat stoi w miejscu. Wszczęcie śledztwa wobec Graff, Gatnera i Górskiego obiecywał w 2002 r. szef pionu śledczego prof. Witold Kulesza. Skończyło się odmową jego kontynuacji.

August Emil Fieldorf urodził się w 1895 r. Podczas I wojny światowej walczył w I Brygadzie u boku Józefa Piłsudskiego. Następnie wziął udział w wojnie polsko-bolszewickiej. Po klęsce wrześniowej przedostał się do Francji. Potem powrócił do Polski jako emisariusz władz emigracyjnych. Był członkiem ZWZ-AK, a w 1942 r. został dowódcą Kedywu. Po aresztowaniu przez NKWD, nierozpoznany, został zesłany na Syberię. Po powrocie do Polski został aresztowany w 1949 r. i w sfingowanym procesie skazany na karę śmierci. Wyrok wykonano w lutym 1953 r. Generał Fieldorf został zrehabilitowany w 1958 i 1989 r.

Zenon Baranowski

------------------------------------------------------

Gdańsk, 31 marca 2005 r.

Instytut Pamięci Narodowej

Główna Komisja Ścigania

Zbrodni przeciwko

Narodowi Polskiemu

Pan Prof. Leon Kieres

Warszawa

LIST OTWARTY

Po długoletnich, lecz bezskutecznych staraniach w aparacie sprawiedliwości III RP o pociągnięcie do odpowiedzialności karnej osób związanych z dokonaniem mordu sądowego na moim Ojcu śp. gen. A.E. Fieldorfie miałam nadzieję, że IPN przejmie tę sprawę i doprowadzi do osądzenia winnych.

Nic bardziej mylnego, muszę z przykrością stwierdzić, że moje nadzieje były całkowicie nieuzasadnione...

1. Dostałam odmowę na wznowienie postępowania karnego przeciwko osobom, które były bezpośrednio związane z wykonaniem wyroku śmierci na moim Ojcu.

2. Odmówiono mi ujawnienia nazwisk informatorów, którzy donosili na mojego Ojca. Minęło już 50 lat, a informacje powyższe są niezbędne do ukończenia II części książki o moim Ojcu.

3. W odpowiedzi na moje wnioski złożone w IPN odnośnie inwigilacji mojej rodziny i mnie otrzymałam zaświadczenia, że nie jesteśmy osobami pokrzywdzonymi.

Jeżeli IPN nie posiada dokumentów dotyczących mnie i mojej rodziny, powinien tylko to stwierdzić, a nie wystawiać werdyktu niezgodnego z prawdą.

Według IPN tylko mój Ojciec jest osobą pokrzywdzoną, bo został zamordowany.

Jaki wniosek nasuwa się w świetle powyższego?

Nie należy szukać sprawiedliwości u niesprawiedliwych.

Z poważaniem

Maria Fieldorf-Czarska

Nasz Dziennik z 6 czerwca 2005

http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=po&dat=20050606&id=po01.txt