Sympozjum historyczne "Nigdy więcej Auschwitz"

DAĆ ŚWIADECTWO PRAWDZIE

Założenia niemieckich inżynierów w czasie II wojny światowej prowadziły do mordowania narodów. Świadków tych wydarzeń jest coraz mniej. - Opatrzność Boża wyznaczyła mnie do roli świadka - tak mówią o sobie byli więźniowie niemieckich obozów koncentracyjnych. Przeżyli piekło na ziemi. Żeby móc normalnie żyć, chcieliby o tym zapomnieć. Jednak ważniejsze jest przekazanie prawdy kolejnym pokoleniom i odkłamanie historii, która przez lata była, a także teraz jest fałszowana.

W miniony wtorek w auli Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej w Toruniu odbyło się sympozjum pt. "Nigdy więcej Auschwitz", zorganizowane w roku 60. rocznicy zakończenia działalności niemieckiego obozu KL Auschwitz. Studenci uczelni i wszyscy zainteresowani tematem mieli możliwość spotkać się z byłymi więźniami niemieckich obozów koncentracyjnych. Przeszli oni przez koszmar obozów - Oranienburg, Stutthoff, Dachau, Buchenwald, Flossenburg Leitmeritz, Ravensbrück. Wszystkich połączyło to, że byli więzieni w KL Auschwitz-Birkenau.

Aby dać świadectwo prawdzie, do Torunia przyjechali: Stanisława Rodzaj - numer obozowy 38545, Kazimierz Piechowski - numer obozowy 918, Zdzisław Arkuszyński - numer 131602 oraz Bogumił Sojecki - numer 15683. Trzeba dodać, że ci, którzy przeżyli gehennę obozów koncentracyjnych, nie mogli po wojnie dawać świadectwa prawdzie bez obaw o swe życie. Doskonale wiemy, że w 1945 roku w Polsce zmienił się tylko okupant. Wielu więźniów niemieckich obozów straciło wówczas życie. Przykładem jest rotmistrz Witold Pilecki, który dobrowolnie i za zgodą swego dowództwa dostał się w niemieckie ręce, by na terenie obozu Auschwitz stworzyć tajną siatkę - Związek Organizacji Wojskowej. Stamtąd, w tajnych meldunkach, przesyłał raporty informujące świat o ludobójstwie. Po zakończeniu wojny, w 1947 roku rotmistrz Pilecki został skazany przez władze komunistyczne na karę śmierci, którą wykonano...

Auschwitz dawniej i obecnie...

Sympozjum "Nigdy więcej Auschwitz" otworzyła prorektor Wyższej Szkoły Kultury Społecznej i Medialnej dr Łucja Łukaszewicz. Zwróciła uwagę na fakt, że wiele cech programów stosowanych przez hitlerowców dotyczy współczesnej Polski, jest aktualnych wśród dzisiejszych elit. - Obrały one sobie za cel: wyludniać - poprzez migracje ekonomiczne, zaludniać - poprzez wykup ziemi, podporządkowywać, redukować autonomię, "oczyszczać" - poprzez tzw. aborcję, eutanazję, unicestwiać - kulturę, wprowadzać antyetykę, antymonoteizm - wymieniała obecne zagrożenia prorektor WSKSiM. Auschwitz-Birkenau stał się faktem, ale jednocześnie jest symbolem tego, co dzieje się współcześnie.

Bolesne wspomnienia

Prelegenci spotkania - byli więźniowie niemieckiego obozu koncentracyjnego KL Auschwitz-Birkenau oraz innych niemieckich obozów zagłady - podzielili się swoimi bolesnymi wspomnieniami, przeżyciami z Auschwitz. Przeżyli piekło, byli świadkami ludobójstwa, sami z Bożą pomocą cudem uszli z życiem. Kilku milionom ludzi jednak nie było to dane. Kazimierz Piechowski po prawie dwóch latach więzienia uciekł z obozu. Nie było to łatwe.

- Większości uciekinierów się nie udało, ponieważ kiedy w czasie apelu brakowało jednej osoby, esesmani zaczynali jej szukać ze specjalnie wytresowanymi psami i zazwyczaj znajdowali zbiega ukrytego pod jakimiś deskami albo wśród worków z cementem. Kiedy takiego więźnia znaleźli, przyczepiali mu na plecach napis: "Hura! Hura! Znowu jestem z wami!", i kazali mu walić w wielki bęben i maszerować po obozie prosto na szubienicę. Taki człowiek szedł bardzo wolno, jakby chciał przedłużyć sobie życie. Niektórych więźniów to paraliżowało, ale inni nie chcieli myśleć o konsekwencjach. Pragnęli za wszelką cenę wydostać się z tego piekła - wspominał pan Kazimierz Piechowski.

Z trójką innych więźniów zaplanowali, że wyjdą z obozu przebrani za Niemców, udając Rollwagenkommando. Tak też się stało. W razie jakichkolwiek problemów mieli zastrzelić siebie, by nie sprowadzać na współwięźniów kar i cierpień. Bali się, że jeśli zginie choć jeden esesman, to w odwecie zostanie zamordowanych nawet tysiąc ludzi. Kazimierz Piechowski swoje wspomnienia zawarł w książce "Byłem numerem", wydanej przez Wydawnictwo Sióstr Loretanek.

Obalanie mitów

Na temat Auschwitz do dziś można usłyszeć lub przeczytać wiele mitów. Jednym z nich, jak mówiła pani Stanisława Rodzaj, jest "wyzwolenie" obozu w Oświęcimiu 27 stycznia 1945 roku przez Rosjan. - Ani ja, ani moje koleżanki, nigdy nie powiemy, że oswobodzili nas Rosjanie. 17, 18 i 19 stycznia prawie cały obóz - poza osobami chorymi - wyszedł z Auschwitz. W marszu śmierci byliśmy kierowani na stacje kolejowe, skąd wywożono nas w głąb Niemiec. Kiedy do Auschwitz wkroczyli Rosjanie, obóz był właściwie pusty - wspominała pani Stanisława. Ona sama w marszu śmierci przeszła 63 kilometry do Wodzisławia Śląskiego, stamtąd została wywieziona do Ravensbrück. A tam obóz oswobodzili Amerykanie.

Dlaczego wyjście z Auschwitz nazwano marszem śmierci? Więźniowie szli na mrozie, bez pożywienia, wycieńczeni ciężką pracą w obozie. Wielu z nich tego nie wytrzymało. Kto upadł, został zastrzelony przez Niemców. Rowy na trasie przejścia były usłane ludzkimi ciałami. - Krzyki i jęki konających trwają nam w uszach. Jeśli ktoś przejeżdżał przez te rejony, na pewno widział zbiorowe groby przytulone do świątyń. To zasługa księży, którzy chowali ciała więźniów - wspominała pani Stanisława.

Każdy ma prawo do życia

Posługując się historycznymi dokumentami, Kazimierz Piechowski, Bogumił Sojecki, Zdzisław Arkuszyński i Stanisława Rodzaj przedstawili genezę i rozwój niemieckiego ludobójstwa. Opowiedzieli młodzieży historię obozów koncentracyjnych - na początku 1944 r. na ziemiach polskich było ponad 430 niemieckich obozów różnego rodzaju - obozów zagłady, pracy, przesiedleńczych. Goście opowiedzieli o niemieckiej machinie śmierci - plany III Rzeszy dotyczyły rozbudowy Auschwitz do 20 pieców krematoryjnych, w których byłoby możliwe uśmiercenie od 20 do 25 tysięcy ludzi dziennie. - W myśl "Generalnego planu wschodniego" Niemcom chodziło o wymordowanie całych narodów w celu zagarnięcia przestrzeni terytorialnej aż do Morza Czarnego - mówił Zdzisław Arkuszyński, więziony w Birkenau. Niemcy sporządzili też dokument mówiący o eksterminacji Polaków. - Tylko przez kilka miesięcy 1939 roku na samym Pomorzu wymordowano 40 tysięcy Polaków - mówił Bogumił Sojecki.

Tymczasem w pięciu krematoriach w Auschwitz Niemcy wymordowali ponad trzy miliony ludzi. Liczba ta jest prawdopodobnie większa, jednak dokumenty zostały zniszczone, stąd jedynie szacunkowe dane. - Fakt ten, niestety, pozwala na manipulowanie liczbami w różnych celach. Najczęściej dane te zostają zaniżane, by zbagatelizować niemiecką zbrodnię - mówili prelegenci.

- Każdy człowiek ma prawo do życia. Morderstwo połączone z rabunkiem to w prawodawstwie największa zbrodnia. Nie może naród żyć z rabunku na drugim narodzie - dodał Zdzisław Arkuszyński, który jest członkiem wspólnoty parafialnej Ruchu Krzewienia Duchowej Adopcji przy parafii św. Antoniego Padewskiego w Gdańsku. Pan Zdzisław zaangażował się w krzewienie Duchowej Adopcji Dzieci Poczętych, gdyż, jak mówi, jego doświadczenie obozowe spowodowało najgłębsze zrozumienie, że powodem ludobójstwa jest brak zrozumienia dla pełnego poszanowania życia ludzkiego.

Nigdy więcej Auschwitz!

- Żeby uleczyć się ze zła, potrzeba prawdy, tymczasem prawdę się ukrywa, by wyprzeć się winy, a nawet winą obarczyć ofiary - mówił prof. Piotr Jaroszyński w czasie wykładu podsumowującego sympozjum. - Wracamy do przeszłości nie po to, by ją rozpamiętywać, ale po to, by Auschwitz już nigdy się nie powtórzyło - dodał kierownik Katedry Filozofii Kultury Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Profesor Piotr Jaroszyński przypomniał, że z naszego Narodu wyrwano miliony istnień - genialnych poetów, sędziów, lekarzy, profesorów, kapłanów. Profesor odpowiedział również na pytanie, skąd bierze się pogarda do człowieka. A mianowicie ze złej woli, złego serca oraz ze złej, błędnej myśli, a zatem ze złej koncepcji człowieka. Ludobójstwo grozi nam wtedy, gdy człowiek będzie traktował innych ludzi jak zwierzęta albo sam postawi się w roli Boga i innych będzie traktował jak podludzi.

Katarzyna Cegielska

Nasz Dziennik z 31 maja 2005

http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20050531&id=my12.txt